تجارت جهانی
مفهوم و مزیتهای آن تجارت جهانی
اگر بتوانید وارد یک سوپرمارکت شوید و موز کاستاریکا، قهوه برزیلی و یک بطری شراب آفریقای جنوبی پیدا کنید، این همان تاثیرات تجارت بینالمللی است که شما آنرا تجربه کردهاید. تجارت در سطح جهانی به مصرف کنندگان و کشورها این فرصت را می دهد که در معرض کالاها و خدماتی قرار بگیرند که در کشور خودشان موجود نیست و یا در داخل گران تر است.
اهمیت تجارت جهانی :
تجارت بین المللی کلید رشد اقتصاد جهانی هست، در اقتصاد جهانی، عرضه و تقاضا و قیمتها، تحت تأثیر رویدادهای جهانی قرار میگیرد. بزارید با یک مثال اهمیت تجارت در اقتصاد جهانی رو بررسی کنیم.
تغییرات سیاسی در آسیا می تواند منجر به افزایش هزینه نیروی کار شود. این موضوع میتواند هزینههای تولید یک شرکت کفش کتانی آمریکایی مستقر در مالزی را افزایش دهد، درنهایت پس از افزایش هزنههای تولید، این احتمال وجود دارد که قیمت برای یک جفت کفش کتانی که مصرفکننده آمریکایی در مرکز خریدی در کشور آمریکا میخرد بالاتر برود.
تجارت بین الملل خرید و فروش کالا و خدمات توسط شرکت ها در کشورهای مختلف است. کالاهای مصرفی، مواد خام، مواد غذایی و ماشین آلات همگی در بازارهای بین المللی خرید و فروش می شوند. در نتیجه تجارت بین المللی به کشورها اجازه می دهد تا بازارهای خود را گسترش دهند و به کالاها و خدماتی دسترسی داشته باشند که ممکن است در داخل کشور در دسترس آنها نباشند. در نتیجه تجارت بین المللی، زمینه بوجود آمدن یک بازار رقابتی را فراهم میکند. این موضوع در نهایت منجر به قیمت گذاری رقابتی تر می شود و محصول ارزان تری را در دسترس مصرفکننده قرار میدهد.
مزیت نسبی و تاثیر آن بر تجارت جهانی:
مفهوم مزیت نسبی در این خلاصه شده است که:
یک کشور با هزینه پایینتر و کیفیت بالاتری نسبت به سایر کشورها توانایی تولید یکسری از کالا و خدمات را دارد.
به عنوان مثال کشوری همچون پاکستان به دلیل دارا بودن زمین کشاورزی مناسب و شرایط آب و هوایی و نیروی کار ارزان توانایی تولید برنج با قیمت پایین را دارد و در عوض کشور آلمان به دلیل داشتن نیروی متخصص و زیرساختهای تکنولوژیک، توانایی تولید خودروهای باکیفیت بسیار بالا را دارد، در نتیجه کشور پاکستان در تولید برنج مزیت نسبی دارد و کشور آلمان در تولید خودرو، بنابراین این دو کشور میتوانند برای جلوگیری از اتلاف منابع خودشان، به سمت تولید کالایی بروند که در آن مزیت نسبی دارند و میتوانند آنرا با هزینه پایینتری نسبت به دیگری تولید کنند و آنرا در بازارهای یکدیگر بفروشند و طی این تجارت هردو کشور سود ببرند.
بنابراین کشور پاکستان به دلیل اینکه زیر ساخت مناسب برای تولید خودرو ندارد، تحت این شرایط اقدام به تولید خودرو نخواهد کرد و کشور آلمان نیز بجای تولید برنج که در آن مزیت نسبی ندارد به تولید خودرو ادامه خواهد داد، تحت این شرایط هردو از تجارت سود خواهند برد.
ریکاردو ادعا میکرد کشورها با تمرکز بر تولید کالا و خدماتی که در آنها مزیت نسبی دارند در تجارت با سایر کشورها موفقتر میشوند و این کار باعث کسب ثروت برای کشور خواهد شد. زیرا کشوری که در تولید کالا و خدماتی مزیت نسبی نداشته باشد و اقدام به تولید آنها کند باعث اتلاف منابع کشورش خواهد شد و کالایی که تولید کرده است از لحاظ قیمتی توانایی رقابت با کالای مشابه سایر کشورهایی که در تولید آن کالای خاص مزیت نسبی دارند را نخواهد داشت.
مزایای تجارت بین المللی برای کسبوکارها چیست؟
کسبوکارها از طریق تجارت بینالملل میتوانند در بازارهای خارجی حضوری فعال و گسترده داشته باشند، بازارهایی که احتمالا رقابت کمتری دارند و کسبوکار ها میتوانند با استراتژیهای خاص خود به آن دست یابند، در نتیجه کسبوکارها به پایگاه مشتریان بالقوه بزرگتری دسترسی دارند و این به معنای درآمد بیشتر و سود بیشتر برای شرکتهاست، این موضوع اثر تجارت بینالملل در اقتصاد جهانی را نشان میدهد.
موانع رایج تجارت بین المللی چیست؟
موانع تجارت بینالملل سیاستهایی هستند که دولتها برای جلوگیری از تجارت بینالمللی و حفاظت از بازارهای داخلی اجرا میکنند. این موارد شامل یارانه ها، تعرفه ها، سهمیه بندی، مجوزهای واردات و صادرات و استانداردسازی و … است.
تجارت آزاد در مقابل حمایت گرایی
با رویکرد تجارت آزاد، هیچ محدودیتی در تجارت وجود ندارد. ایده اصلی این است که عوامل عرضه و تقاضا، که در مقیاس جهانی عمل می کنند، تضمین می کنند که تولید به طور موثر اتفاق می افتد. بنابراین، هیچ کاری برای حمایت یا ارتقای تجارت و رشد نباید انجام شود زیرا نیروهای بازار، این کار را به طور خودکار انجام خواهند داد.
حامیان سیاستهای حمایتی معتقد هستند که تنظیم تجارت بین الملل، برای اطمینان از عملکرد درست بازارها مهم است. حمایت گرایی به اشکال مختلفی وجود دارد، اما رایج ترین آنها تعین تعرفه، تخصیص یارانه و سهمیه و … باشد.
از آنجایی که تجارت بینالملل فرصتهای زیادی را برای تخصص و در نتیجه استفاده کارآمدتر از منابع، ایجاد میکند، این پتانسیل را دارد که ظرفیت یک کشور را برای تولید کالا و خدمات به حداکثر برساند. با این حال، مخالفان تجارت آزاد جهانی استدلال کردهاند که تجارت بینالملل همچنان ناکارآمدیهایی دارد که کشورهای در حال توسعه را در معرض خطر قرار میدهد.
آنچه مسلم است این است که اقتصاد جهانی در حال تغییر مستمر است. بنابراین، بازیگران آن در اقتصاد جهانی نیز باید بهطور مداوم توسعه یابد.
چه چیزی نیاز به تجارت بین المللی را ایجاد می کند؟
تجارت بینالمللی نه تنها منجر به افزایش کارایی و بهرهوری میشود، بلکه به کشورها اجازه میدهد تا در اقتصاد جهانی مشارکت کنند و فرصتهای سرمایهگذاری مستقیم خارجی (FDI) را در کشور خود ایجاد کنند. بنابراین، در تئوری، اقتصادها می توانند کارآمدتر رشد کنند و راحت تر به بازیگرانی در فضای اقتصاد جهانی تبدیل شوند.
برای دولتها، سرمایه گذاری مستقیم خارجی(FDI) وسیله ای است که از طریق آن زمینه ورود ارز و تخصص خارجی را به کشور فراهم میکند، سطح اشتغال را افزایش می دهد و از نظر تئوری منجر به رشد تولید ناخالص داخلی (GDP) می شود. برای سرمایه گذار، FDI گسترش و رشد شرکت را ارائه می دهد که به معنای درآمد بالاتر است.
تجارت بینالمللی از تفاوتها در حوزههای خاصی از هر کشور ناشی میشود. به طور معمول، تفاوت در فناوری، آموزش، تقاضا، سیاستهای دولت، قوانین کار، منابع طبیعی، دستمزدها و فرصتهای تامین مالی و … که زمینه تجارت بینالملل را در اقتصاد جهانی تسهیل میکند.